8 t/m 16 juni Sisan

Zaterdag 8 juni

We rijden vandaag naar ons nieuwe huisje vlakbij Sisan. Nenad staat ons voor de weg naar het huisje op te wachten, nadat we hem 10 minuten van tevoren gebeld hebben. Het ligt lekker ver van de weg en achter ons is alleen bos en een looppad naar het strand. Lekker rustig! En er wachten ons ook twee verrassingen. Ten eerste horen we een hond blaffen. Dit is Nera. Ze is van de vorige eigenaar, maar die is overleden. De familie wilde Nera laten inslapen, maar toen was ze nog maar 5 jaar oud dus Nenad en zijn familie hebben dit gelukkig tegengehouden. Ze verblijft nu gewoon bij de woning zolang er geen gasten zijn. De vrouw van Nenad brengt iedere dag een paar uren door met haar en gaat met haar naar het strand. En ze brengen haar een paar keer per dag eten, dus ze komt niets tekort. En wat een schatje is het! We zijn gelijk verliefd op haar. Nenad geeft aan dat ze ook mag blijven als we dat willen. Natuurlijk!!

En de tweede verrassing is dat er een zwembad in de tuin staat! Dit stond nog niet op de foto’s en dat klopt ook want hij heeft het gisteren pas opgezet. Echt heerlijk! Daar maken we de komende week zeker gebruik van met 30 graden. Het huisje is in het echt ook veel groter dan op de foto’s en het enige wat we horen zijn de vogels die luid zingen. We drinken samen met hem Grappa, een lokaal likeurtje. Nou ja, Nenad niet, want die heeft diabetes vanaf zijn 17e jaar. Er staat ook een schaal met aardbeien uit eigen tuin klaar. We mogen ze deze week ook zelf plukken. Leuk en lekker!

We rijden na de rondleiding en het uitpakken van onze spullen naar de supermarkt voor wat boodschapjes en natuurlijk snoepjes voor Nera. Wat een lieverd!

De nacht is een beetje onrustig, omdat Nera blaft als ze iets hoort. En dat “iets” is waarschijnlijk een ree of een everzwijn, omdat we aan de rand van het bos zitten. Dus de eerste paar uren slapen we een beetje onrustig, maar daarna is ze gelukkig stil.

Zondag 9 juni

Vandaag doen we het rustig aan. Uitgebreid ontbijten, Nera een paar keer uitlaten. Dat vind ze geweldig. Paar keer zwemmen en lezen. Ik heb ook nog een soort van dolfijn in het zwembad gezien....

En we maken nog een paar foto's van wildlife bij ons huis.

Maandag 10 juni

Er schijnt een wandelpad naar een strandje te zijn, ongeveer 30 – 40 minuten lopen en we mogen Nera meenemen. Ze geven aan dat het een “clear” pad is, maar het is iets minder “clear” dan verwacht. Dus hoed op en onze handdoeken om onze benen doorkruisen we sommige paden.

Gaan we goed? Tja, dat is de vraag. Als we de hoop bijna hebben opgegeven zie ik ineens een glimp van de zee, dus we gaan goed! Uiteindelijk komen we bij een baai aan. Naast 1 man zijn we de enige. Dus hop zwemkleding aan en afkoelen, want het is erg warm! Nera neemt ook een plons in het water en speelt een beetje. We zien niet heel veel vissen, maar het is lekker verkoelend.

Na een paar uur lopen we weer terug naar het huisje. Nera is versleten en ploft neer om te gaan slapen. We zijn echt verbaasd hoe goed ze naar ons luistert en hoe snel ze aan ons gewend raakt. En ook andersom natuurlijk 😉

Dinsdag 11 juni

Vandaag brengen we een bezoek aan de hondenopvang Snoopy in Pula. Ik heb inmiddels veel contact met Gaby via email en Facebook dus ik ben erg benieuwd!

We gaan eerst even kijken bij een vliegveldje voor een rondvlucht boven Pula. Misschien de komende dagen een rondvlucht boeken. Bij aankomst geeft de eigenaar aan dat we ook over 10 minuten kunnen….. Nou, dan doen we dat toch! We maken kennis met onze piloot, aardige vent. We hebben een rondvlucht van 30 minuten geboekt om het gebied met de verschillende eilanden en kusten goed te kunnen zien vanuit de lucht. En het is prachtig! Mooie kustlijnen, de diepte in de zee, de mooie groene eilanden die afsteken tegen het blauw van de zee. Ook zien we het oude Romeinse Theater van Pula dat een stuk beter bewaard is gebleven dan het Collosseum in Rome. Patrick mag ook een stukje vliegen en een kleine bocht maken. De piloot stijgt daarna sterk omhoog en laat het toestel naar beneden kletteren! Dat is dus een achtbaan gevoel, nog net niet gewichtsloos voor een paar seconden. Dat doet ie dus maar 1 keer, want ik wil dat niet nog een keer. Patrick kon me ook niet overhalen. Al met al, zeker het geld waard geweest! Het was niet eens zo duur vonden we, EUR 60,00 per persoon voor een privé vlucht van 30 minuten. Bj video's zie je ook een paar filmpjes hiervan.

Daarna rijden we naar hondenopvang Snoopy in Pula. Gaby verwelkomd ons, erg leuk om nu persoonlijk met haar kennis te kunnen maken. Ze vertelt de historie van Snoopy. Daarna krijgen we een rondleiding van een andere vrijwilligster, omdat Gaby mensen te woord moet staan. Verdere informatie staat in het verslag van Patrick beschreven dat volgende week ergens volgt. Ik kan alleen maar zeggen dat het me echt aangreep. De hondenopvang ziet er erg goed uit, veel ruimte voor de honden, koele ruimtes waar ze in verblijven en vrijwilligers die dit echt met liefde doen. Maar de verhalen die we horen….pfff! We rijden na een aantal uren terug naar het huisje. Tijd om alles even te verwerken. Oh en we hebben gevraagd of Nera de komende nachten thuis bij Nenad kan blijven, omdat we nu echt even goed willen slapen😉

Woensdag 12 juni

En we hebben goed geslapen vannacht. Maar dat was ook echt even nodig. Nenad heeft ons uitgenodigd om mee te gaan op zijn bootje om te snorkelen en te vissen. Super leuk! Om 16.00 uur haalt hij ons op en we rijden naar een haventje zo’n 15 minuten verderop.

Het is een klein vissersbootje, want zijn andere boot was veel te duur om steeds mee te varen. Dat was 290 PK en had hij al verlaagd naar 220 PK, maar de benzine liep in een draaikolk de tank uit. Hij heeft nog een klein bootje met 18 PK motor. Die deed het een dag eerder niet meer. Toen had hij een 13 PK motor gehaald, maar die deed het ook niet meer. Toen kon hij op het laatste moment nog een 4 PK motortje op de kop tikken en hiermee tufte we de haven uit. Net groot genoeg voor 3 personen 😉.

We varen de haven uit en gaan naar een snorkelplek. Daar plonsen we in het water en zien het onderwaterleven. Het is niet heel spectaculair maar, toch leuk om gedaan te hebben. Daarna varen we nog een stukje verder om te gaan vissen. Nenad doet het nog op de ouderwetse manier, met de hand! Ja, dan wel met draad en een haakje natuurlijk! We krijgen beiden een lijn met een haak eraan en daar gaat een mossel op als aas. Zelf opensnijden, eruit pulken en om de haak heen bevestigen met een soort van wit nylon draadje. Haha, eerste keer dat ik vis en dan gelijk op die manier!

Maar de vissen willen niet erg bijten en er staat toch behoorlijk wat wind dus we deinen lekker mee op de golven. Nu heb ik daar normaal gesproken niet zo’n last van, maar nu dus echt wel. Naar de horizon kijken Leonie, dan komt het allemaal goed… Ook Patrick heeft er last van dus we besluiten terug te varen naar een inham, waar het water een stuk rustiger is, erg fijn! En nu bijten de vissen wel bij Nenad en Patrick. Achter elkaar hebben ze een vis aan de haak.

Maar ik doe iets niet goed, want het wil maar niet lukken…. En net als ik de moed begin op te geven vang ik er ook 1, yes! We hebben meer dan 10 vissen. Het is inmiddels al schemerig dus we varen terug naar de haven met onze vangst.

We besluiten ook om nog twee nachten extra te boeken. Het is een fijn huisje en we willen nog een aantal dingen doen. Dus we blijven tot maandag.

Donderdag 13 juni

Nenad en zijn vrouw komen langs en zij laat zien hoe ik de vis moet schoonmaken. Schubben eraf en de ingewanden eruit. Hoe simpel kan het zijn 😊. Ze maakt gelijk alles wel even schoon, want het is geen moeite en het gaat lekker snel. Voor de vorm doe ik er ook wel eentje.

Tja, dan maar gelijk in de oven voor de lunch. En ze waren heerlijk!

Daarna gaan we richting het schiereiland Kamenjak. Dit is een beschermd natuurgebied met allerlei baaien en strandjes. Het water is super helder dus misschien weer snorkelen. We zoeken een strandje uit en eindelijk kunnen we nu onze nieuwe stoeltjes uitproberen want het is een kiezelstrand. Ze zitten lekker gelukkig. We koelen af in het water en besluiten na opgedroogd te zijn te gaan rijden om het eiland verder te verkennen.

We mogen daar helaas geen vuur maken dus we rijden terug naar een strandje bij ons in de buurt en we vinden een lekker plekje. Stoeltjes op, barbecue van de Lidl aan en gaan met die banaan. Maar het wil niet zo vlotten. Wat blijkt, Patrick heeft vergeten de kartonnen doos aan de onderkant weg te halen. Dus de barbecue krijgt geen lucht…. Na dat gedaan te hebben gaat het een stuk beter! We blijven daar tot ongeveer half 9.

Vrijdag 14 juni

Ook deze dag gaan we naar Kamenjak en proberen de andere kant om te kijken of we daar kunnen snorkelen. Het was ook de bedoeling om te gaan kajakken, maar we hebben er niet bij stilgestaan dat we daar niet kunnen pinnen, dus we hebben niet voldoende contant geld op zak. We zouden terug kunnen rijden naar het dorpje om te pinnen, maar dat vinden we zonde van de tijd. Dus we rijden naar een mooie baai waar het erg mooi snorkelen blijkt te zijn. Super helder water en veel vissen.

Dit keer hebben we salade, stokbrood en fruit bij ons voor ons avondeten, omdat we hier dus geen vuurtje mogen stoken. We rijden naar een andere baai waar we op de rotsen kunnen eten. Ook weer een geweldig plekje om te eten met de ondergaande zon. Het was weer een mooie dag.

Zaterdag 15 juni

Vandaag doen we het weer rustig aan, want het is erg warm, zo’n 32 graden of zelfs meer. Dus het zwembad is erg aangenaam! Rond 16.00 uur rijden we naar Ljaznin om een plekje te vinden voor ons diner 😉. We rijden door naar een andere kust en ook daar vinden we weer een fijn plekje. Het fijne van Istrië is dat je overal wel een plekje kunt vinden waar je alleen zit. Er zijn zoveel baaitjes. Tijd om ons gasstelletje uit te proberen. We hebben kipspies, onze eigen gevangen vis, stokbrood, bier en wijn en een prachtig uitzicht. Wat wil een mens nog meer!

En als klap op de vuurpijl zien we in de verte dolfijnen. Bij video's staat nog een filmpje van ons plekje.

Zondag 16 juni

Vandaag brengen we een tweede bezoek aan Snoopy en de vrijwilligster neemt de tijd weer voor ons. Zoals je in ons verslag van de dierenopvang kunt lezen lopen we ook nog een stukje met Margo, die we bijna geadopteerd hebben…

We hadden gevraagd of Nera de laatste avond en nacht bij ons kan zijn, maar er komen morgen misschien nieuwe gasten en dan moet zijn vrouw alles schoonmaken. Aangezien Nera nogal verhaard is dat niet handig. Dus we gaan naar het huis van Nenad om afscheid te nemen van Nera. Ze is zoooo lief! Ze hebben nog twee andere honden, Biba en Mrvica. Biba is ook een schatje. Zijn dochter zegt dat Biba niet zo snel naar andere mensen gaat, maar natuurlijk komt ze wel gelijk naar ons 😉. We drinken wat en geven ze nog een kadootje namens ons vanwege de goede zorgen.

Dat vonden ze echt heel leuk. Nog een laatste selfie met de honden en dan gaan we terug naar ons huisje. De tweede foto is van hun hond Mrvica.

Het wordt een rustig avondje met lekkere pasta, we bestellen online voer voor Snoopy om te doneren en eten natuurlijk een gebakje voor Vaderdag! En we gaan nog even naar de paarden toe. Die staan hier om de hoek.

Maandag 17 juni

Er komen toch geen andere gasten dus we kunnen om 11.00 uur uit de woning, fijn! Nenad komt met zijn vrouw afscheid nemen en Nera is er ook bij. Yes! Kunnen we haar toch nog een keer aaien en afscheid nemen. Zijn vrouw heeft nog een kadootje voor ons meegenomen. Drie potjes verschillende honing en olijfolie, super lief! We rijden rond 11.15 uur richting ons volgende huisje in Rabac. We gaan ze zeker missen…